Yokluğun; anası olur tüm yoklukların
Çekilir hayat sahnesi perdeler iner
Bir dem açsa da güneş, hayalinle
Ardından karanlıklar ruhuma siner
Yokluğun; alır benden tüm zenginliğimi
Gönlümü çaresiz fukara bir yetim kılar
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
