Yokluğum Şiiri - Metehan Yalçın

Biliyorum, Yokluğum sana ağır gelecek
Varlığımda varsaydığın sahte yokluğum
Senin için töhmetli ve sahici olacak
Gözlerimin içine bakacaksın
Arayacaksın, yakalamaya çalışacaksın
Kaçıracağım onları senden
Bir daha o anlamlı bakışları hiçbir zaman yakalayamayacaksın

Bazen göremediğin noktada uzun uzun bakacağım sana
Farkedemeyeceksin, uslu bir çocuk kadar sessiz olacağım o an
Bazen bir masada oturacağız birer kahve ve sen
Eski tadı veremeyeceğim sana
Alınma lütfen, sanma ipler hala ellerimin altında
Gururum artık ne izin verir sana, zamana ya da benim aptal bakışlarıma

Bakışlarım, Onları suçladığın zamanı hatırlar mısın?
Bütün bendim sitem etmişti sana, çünkü yakalamıştın onları
Göğsümde oluşan duygu karmaşası en korkulu anlarımdandır
Karmaşa ve belirsizliğin insana verdiği acıyı en iyi sen bilirsin
Dürüst olmak gerekirse benim yaşadığımın yarısını yaşamadın
Çünkü tek umudum olan buzlar hep benim gözlerimin önünde eridi
Şimdi ise kış geldi ve önümde sadece yavan, ince bir buz birikintisi...