Sabahın başımızı okşayan anında,
Bir avuç toprak alıp kokladık,
Ömür denilen çemberin çıkmazında.
Gök mavi, rüzgâr tel örgülerde yanmış,
Bendim kaynıyor, dalgalar çığlık çığlığa.
"Yolculuğumuz" diyorum,
Yollarımız varacak gibi yokluğa.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta