Yoklama Kaçağı Şiiri - Halil Işık

benim harcım bu kadar işte;

sulasam sulasam,

nereye kadar büyütürüm, açgözlü çiçeğimi?

üç top gülle bir bahçe

göğe yaslanmış bir ağacım yok

evim dar; oturmazsam, ayakta kalır hüzünler,

sığamam kendime bile…

tanıdığım her kadından,

bir kuru öksürük kaldı ciğerlerimde

patlak gözlerimde, al gecelerde; bir geyik gibi vuruldular…

dolanıp duran benim, çiçeklerin ilk hecelerini

uykusuz tütünleri içerken,

genzimde yanar, çok eski bir evren

üstüste yığılmış kiremitlerde,

uykularda çoğalan rutubet; benim

kaldım, ülkenin geç yağmurunda, çırılçıplak

girdim, bütün izlerin birbirine karıştığı dehlizlere

yok bana, yumuşak denizleri,

yeşil filizleri yok sevdânın

her yerde, yeni ayrılıkların, köhne alâmetleri…

19 Mayıs 2016 Perşembe / Abant