Yok Yok,inan ki yok. Şiiri - Selim Akman

Bekle deseydin,ya da gel beni al,
Misafirim değil, ebedim olarak,
Yapabileceğimi, biliyordun,
İçimde boğulduğum, hüsranlı
Karanlıklarımız olmazdı,
Sevmekten vazgeçmediğimi,
Sabırla imtihan edildiğimi
Senden sonrası, sevdaların,
heyecanlandıran olmadığını,
Yok yok, İnan ki yok,
Sonrası deme bana,
Sende yaşarken,her şeyimi unuttum...
Kaç ömür yaşanılır sensiz,bilinmezligini,
Günler ayları kovaladı,görülmez liğini,
Öyle ki,umutlu oluşum, Sana bağlıydı,
Dönecek diye baktım yollarına,
Gelecek baharlar yaz,yoksa kış mıydı?
Düşlediğim gecemi, yoksa gündüz müydü?
Dualarım da yalvaran sanki ben değil miydim,
Uyku girmeyen gözlerimde sorgula madım,
Yok yok, İnan ki yok,
Sonrası deme bana,
Uçsuz bucaksız sevişimden bilirim...
Hüzünlü günlerim oldu,
Çağlayan ırmaklarımda,
Önemlisi neydi,biliyor musun?
Baktım gelmeyince, özlemine gem vurdum,
Sabırı öğrenen oldum,
Kızmam kızamam sana,
O kadar ki masumdun,
Ben ise yaralara dayanıklı biri,
Nasıl kırar üzerim, ömrümsün,
Çiçeğimsin Gülümsün çünkü...
Sadece hayat acımasızdı,
Yok yok, İnan ki yok,
Sonrası deme bana
Ezelden yüreğine vurgundum,
Temiz, ak pak kalbine âşık,
Boşver geçmişi, üzülme...
Değişmez, hayatın kanunu bu...
Selim Akman57