Yokuluğun işten gelirdi her akşam,
Başımı cama yaslar beklerdim seni...
Sokağı aydınlatan her ışığı sen sanardım,
Nefesimden buharlanan
cama yazardım ismini...
Sular varınca pencere dibine, gelir derdim..
Penceremdeki ismin
ağlardı her bekleyişimde
Yokluğun hiç bitmeyen işten gelirdi her yaz akşamı,
Gelince konuşamazdım
Tüm kelimelerin korkardı
senin yorgunluğundan
Yutkunurlar geri dönerlerdi her seferinde...
Bilmezdin...
Sana ne kadar özlem duyduklarını,
Güzel sözlerine hasret bile olamadım,
Tanışmak istedim hep ama
Dedim ya..
Bir türlü kısmet olmadı....
Kayıt Tarihi : 3.1.2006 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.................................................
çok çarpıcı bir imge.
ihsan
TÜM YORUMLAR (4)