Yok Oluş Şiiri - Mehmet Lütfü Aydın

İnsanlık yok olmuş, akan zamanda
Ahlak mı kokuşan, çağlar mı yoksa?
Görünmez bir kudret, elde kumanda
İzlerken dünyayı, ağlar mı yoksa?

Nidayla dünyaya gelir bebekler
Kutlanır neşeyle, titrer göbekler
Açgözlü, vicdansız, arsız şebekler
Öksüze mamayı, sağlar mı yoksa?

Rantçılar sefada, gülen gülene
Ülkeyi sinsice, bölen bölene
Yiğide şan şeref, ölen ölene
Ağıtlar yüreği dağlar mı yoksa?

Kararmış hayatı, basmadan kırka
Bayramlık libası, yamalı hırka
Kadına giydirir, kafesli burka
Başına türbanı bağlar mı yoksa?

Atılan nutuklar gelseydi dişe
Halkımız düşmezdi kakış didişe
Dur durak denmezse, bu yoz gidişe
Korkaklar tabanı yağlar mı yoksa?