Yok Oluş Şiiri - Harun Göktaş

Her sabah uyandığımda tanımlayamadığım acılar sırtımı sıvazlıyor.
ucunu bulamadığım,
hızına yetişemediğim köhne bir çukurda..

Burası işte;
umulmaz resetler,
hayatımın en uzun ihtiyarlığı,
sevilmemiş bakışlar..

Dünya gerçekliğini bastırmıştı hicrana
Böyle diyorlardı bana
Buğulu camlara yazılmamıştı oysa;
Bu gezginlerin nitelik eğlencesiydi
Sana sesleniyorum ey mağrur!..
Yükün nasıl?
O karamsar ölümü hissetmedim
mahsun bir edayla.
Davul zurna eşliğinde gömülmeyi vasiyet edeni hiç duymadım..