Sen ve evren
ikinizde sonsuzsunuz! gözümde
evren genişliyor
sen daralıyorsun içimde
ve yokluğun patlıyor
yeniden doğuyorsun yüreğimde
yeniden başlıyoruz
geriden ileriye
yeniden..
oluşuyor et kemik ve kan
aşka ölüm yok gülüm
aşkta yok zaman
ne vakit ayrılacak ellerimiz
o vakit solacak bütün çiçekler
o vakit ölecek bütün insanlar
ellerin ellerim
bedenin bedenim
sen bilmezsin sevgilim
ben seni ne çok bekledim
sen bilmezsin sevgilim
sen ve evreni
ben ve yüreğim
ne çok bekledik
ne vakit susacak yüreğimiz
o vakit başlayacak
hiçlik.
24.06.2017
Kayıt Tarihi : 29.6.2017 12:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yıldırım Kırlılar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/29/yok-olus-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!