Yok Oluş Şiiri - Fatih Onaydın

Sen ki naif bir kır çiçeğiydin,
sayısız güzelliğin içinde fark edilmeyi bekleyen.
Oysa köklerin vardı hayli çirkin,
toprağın altında gizli ve kimselerce görülmeyen

Zaman, o dost sandığın zaman,
nasıl da şımarttı seni ve süsledikçe süsledi
Üstelik ne acı sundu ne hüsran,
özünü unutabil diye her daim mutlulukla besledi

Ve nihayet, işte oldu beklediğin,
fark edildin güzellik avcısı cengaverler tarafından
Ayrıldı sonunda özün ile güzelliğin,
haydi bakalım yaşa şimdi, çirkin köklerin olmadan

Ne yazık ki artık çok geç,
zaman şimdi letafetine göz diken azılı bir düşman
Bunca yıllık yatırımın oldu hiç,
işte tüm tükenişin, yok oluşun, değersizliğin bundan