Bir cesedim bile olmayacak belki
Kaybolacağım... Suda
Yanacağım... Ateşte
Savrulup gideceğim... Havaya
Toplayamayacaksınız bile parçalarımı...
Bırakın!
Kendi halimde kalayım.
Bari o zaman beni rahat bırakın!
Siz dost sandıklarım
Siz kardeş saydıklarım
Eskiden sevmiş olduklarım...
Şimdi yüzüne bakmadıklarım,
Filandı feşmekandı diyerek
Konuşmayın arkamdan sakın.
Olmayan vicdanlarınızla
Ve sevgisizliğinizle kalın
Ağlayıp, zırlamayın...
Siz, yok farz ettiklerim
O zaman da yok olun!
Yok...!
24 Aralık 2013
Nesrin PekinselKayıt Tarihi : 25.12.2013 02:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nesrin Pekinsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/25/yok-olun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!