Sormayın bana neden kırgınsın diye,
Kırgınım dünyaya bu savaşlar niye.
Dünyamız emanet yaratandan bizlere,
Ölümlü bu dünyada gelelim kendimize.
Ne zaman kurtulacağız bu karmaşadan,
Yaşamaktayız neden hiç anlaşmadan.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu güzel duyguları gerçekten kutlamak lazım...
Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta