Güneş bulutsuz gökyüzünden,
Kavururcasına ışık boşaltıyor,
Buraya rüzgâr boşalmıyor,
Hava insanın boğazını yakıyor..
Ufuk çizgisi eriyip yok oluyor,
Gözlerimi kırpıştırıp yaşları yok ettim,
Taşlaşmış bir lekeye yürüdüm,
Yüzümü kolumun kıvrımına gömdüm..
Kayıt Tarihi : 31.10.2021 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!