Yok mu? Şiiri - Sema Coban

Ve nefes
Ruhlar raydan çıktı
Kokuşmuş cesetler soluk soluğa
Ölümlü güneş çalmadan kapıyı
Yıldızları tek tek sağmak!

Yok mu?

Ağlamayacak mıyız?
Düşen çocuk renklerine
Masal mıydı diyeceğiz
Harmanlanmış
Fitne solukları heybesine atmış
Düne, bugüne, geleceğe

Gün batımı,
Kaba desenli gölge bakışlarda
Savrulup duracak mıyız?

Ben
Zelzele
Çemberinde
Ufukta bir benek
İnkarı ne mümkün
-Adımlamış sancı-

Yok mu?

Ah!
Bıçaklanıyor, kör ki özgürlük.
Ve uyanık dilin
Zil takmış oynuyor
Doğmuyor sabahın sessiz karanlığı
' Sur ' sesinde.
-Kıyametim kopacak-

Sen
Koca yumak
Yer gök boşluk
İstediğinle cirit oyna
Yar! İkiye
Elinde â’san

Yok muydu?