Yok ki Şiiri - Muzaffer Memiş

Menfaat üzerine kurulmuş dünya
Kimsenin kimseyi, taktığı yok ki.!
'Atı alan Üsküdar'ı hemen geçiyor'
Bir daha ortaya, çıktığı yok ki.!

Kardeş bacıyı,düşürmüş dile.
Doğruluk ölmüş, dirilmiş hile.
Herkesin yüzü, kızarsa bile,
Kimsenin aynaya baktığı yok ki.!

Seven üzülmüyor,sevgi ölse de,
Giden beklenmiyor,geri dönse de,
Her gün yüzlerce, ocak sönse de,
Kimsenin bir kibrit, çaktığı yok ki.!

Bitmiyor kimsenin, çukur eşmesi.
Açılan çukura, birinin düşmesi.
Her yere yapmışlar, umut çeşmesi.
Bir günden bir güne, aktığı yok ki.!

Düşünce uyumuş, eylem yatıyor.
Zenginler malına, hep mal katıyor.
Herkes her yerde, nutuk atıyor.
Kimsenin düzeni, yıktığı yok ki.!