Yok Gibisin Şiiri - Engin Yılmaz

hani böyle,
yok gibisin ya varken...
ölüyorum ağırdan,
o halini seyre dalarken.
sanıyorum ki
benimleyken yalnız,
benden çok uzaktasın;
ellerin avuçlarımda
buz gibi.
içimi donduruyor dinginliğin.
nedir seni susturan söyle?
demek istediğin neyse;
en kötüsüne hazırladım kendimi,
bekliyorum:
ellerim, buz kütlesi ellerinde,
gözlerim, donuk gözlerinde.
söyle ne olur, beni söyletme!
ben söylersem
dilim kılıç;
yarası onmaz.
sonra ne sana, ne bana
derman bulunmaz.