Gün güneşe doymadan girdi yine evine
Gözlerimi kamaştıran ışıklarını da alıp, çekildi
mahzenine
Dünün yine puslu yine melankolik karanlıkları
çöktü üstüme
Soldu sislerde düşüncelerim, ağladı yine gözlerim
kahrından ölürcesine
Oysa ben unutmamıştım usumu konuşturan aydınlıkları
Aşkla sevda ile yaşananları
Ben hep özlemle beklerdim üstüme yağan sisli puslu
yağmurlardan beni koruyan hülyalı ışıkları
Tutsak olmuştu yüreğim, kelepçeler vurulmuştu
gönlümün derinliklerine
Ne yaptıysam tutmadı. Çıkmadı oradan canım
Düşündükçe bir zamanlar ki beni,ölmedi yüreğim
bekledi seni
Ömrümü ölümüne gömercesine yok etti güneşini
Kayıt Tarihi : 19.4.2008 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gönlümün derinliklerine
Ne yaptıysam tutmadı. Çıkmadı oradan canım
hiç bir el hiç bir göz hiç bir ışık sen istemeden gönlünün derinliklerine ilişemez... kutlarım...Tutsak olmuştu yüreğim, kelepçeler vurulmuştu
gönlümün derinliklerine
Ne yaptıysam tutmadı. Çıkmadı oradan canım
üreğinize sağlık...
kahrından ölürcesine
hepsi güzeldi yüreğine ve kalemine sağlık
duygu yüklü bir şiir tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (8)