(sessizlik…..)
--bir kurumuş yalağın başında., susuz bir çeşme.,
ölü göçmen kuşların., terk edilmiş göç yollarında…
sen de farkındasın değil mi., doğa sanki kulaklarını kapatmış
kuruyan ağaç., çatlayan toprak ve solan çiçeklerin feryadına…
bak., bütün nehir yatakları nasıl da taş-toprak
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Yüreğinize sağlık diyor ve bu değerli satırlarınızı kutluyorum..Saygı ile.
Umutların bittiği yerlerde, sessizlikler çığlık çığlık yükselir...Bu sessiz çığlıkları duymak için, böyle duygulu bir şair yüreği gerek. Yazık, evren bile küstü adetâ... Ne o güzel baharlar kaldı, ne şen çocuk sesleri, ne de yürek kıpırtıları...
Koyu karanlıklar ardına saklandı tüm umutlar... Bulutlar dağılmıyor. Beşiklerin çoğu boş. Çocukların yüzünde kaybolmuş mutlu tebessümleri. Her yer kan ve barut. Mazlumların duası bulutlara takılıp kalmış gibi...
Ah, o telli turnalar... Türkülerin içinde bile kanat çırpışları duyulmaz oldu.Toprak, değil tohumları, bizi bile kabul etmeyecek artık. Öylesine küstürdü insanoğlu... Yağmurlarla değil, gözyaşları ve kanla sulanmaktan perişan... Kaybolan umutlar hüzün kokuyor...
Dünya delilere kaldı... Bir kıvılcım yetecek neredeyse insanların yok olması için. Her yer kaynayan kazan... Bakalım nereden başlayacak kıyamet yangını? Ve bunca yanlışa, bunca acıya için için kahrolan yüreklerden savrulan duman bin zehirden acı, bin bıçaktan keskin, yaralıyor...
Ama, ben diyorum ki, gün doğmadan neler doğar? Kaç düşüşten kalktık biz, Kaç karanlık tüneller ışıkla aydınlandı? En çaresiz kaldığımız karanlık yollara doğdu birden güneş... Umutların bittiği yerde... Hayır, umutlar bitmesin... Bir yolu vardır elbet çıkmazların... Yeter ki....
Bu muhteşem şiiri yazan kalemi gönülden kutluyorum. Saygılar benden size...
Umutsuzca yaşadığımız bu dünyada ilakin bir umut penceresi almalıyız kendimize yoksa çekilmiyor bu dünya yüreğinize sağlık hocam
Hayatın bir özetiydi okudum anladım ...
SUSTUM ...
Şair,yaşadığı çağın ,o çağı oluşturan yılların,ayların ,günlerin tanığıdır.Yazdıklarıyla tarihe malzeme taşır aslında.
Yüksek gözlem gücüne sahip olduğunu bildiğim ÇEŞTEPE bu şiirinde yaşamdan/insandan özel detaylar sunarken,bunların genel anlamda yaşam dinamiklerinde nasıl bir deformasyon etkisi yaptığını da çok somut olarak ortaya koyuyor.
İlk blokta ,üç bölüme de ayraç içine alınan'sessizlik' sözcüğüyle iriş yapılırken dekorun nasıl şekillendiği ayrıntılarına inilerek ortaya konuluyor.
Finalde ise,odak konunun çözümü için başka bir yolun kalmadığı savlanıyor.
Kısa vadede bu eylemlilik ne derece başarıya ulaşabilir,bu öngörünün koşulları iyileşmesi iyimserliğiyle uzlaşır mı bilemem.
Ama inanmak gerekir şairlere.Bazı konularda yazarlarken yutkunamaz olurlar.Ne ki,sorumluluklarının buyrultusunu hesaba katmaktan geri duramazlar...İç içe geçmiş gibi görünen bu durum-kesit öykülerinin bende bıraktığı yüksek frakanslı algı böyleydi.
Gerçeğin dilindeki acılıkla şiirin dilindeki acılık özdeşti.
Kutluyorum Değerli ÇEŞTEPE'yi.
Nicelerine / Erdemle.
Gidecek yeri bile yok allı turnanın , türküler suskun ... harika olmuş üstadım yüreğinize kaleminize duygunuza sağlık tebrikler
Karanlık tabloda karanlıklardan iz., biz böyle acılar çekerek, bilmem nereye gideceğiz..
Bir değil binlerce soru var kafamızda şimşek şimşek, yeter artık deyip, fırlamak gerekiyor
kahreden düşlerin üstüne kükreyerek. Ey şair oğlu şair, aklımdan geçenleri anlatamamışsam
benim için aptal denebilir. Sevgiler, başarılar..++
Bu şiir ile ilgili 37 tane yorum bulunmakta