Yok Çare Şiiri - Ömer Tomruk

Ne zaman düş kursam sana dair,
Bir bıçak saplanır sol yanıma...
Ne sevdalar yazdım da al topuklu yarimin gül alnına,
Bir satır dökülmedi öpülesi dilinden...
Susmak mı çare hasret çığlıkları yürekleri dağlarken,
Susamadım...

Velev ki geçtim senden bu cihanda,
Ne var ne yok yaktım,yıktım...
Kırık kalbi...mi sürgüne yolladım da göz bebeğinden uzaklara,
Aklımı alıkoyabilir miyim gülüşünden...
Gitmek mi çare tüm yollarım aşkına kesişmişken,
Gidemedim...

Günlerce özlemini büyüttüm bağrımda,
Sen ise gem vurdun çaresiz...
Bir yanık türkü söyleyip de dönülmez gidişinin ardından,
Bilinmez bir girdaba mı düşerim ellerinden...
Bilmek mi çare nefesimin arta kalanı tenindeyken,
Bilemedim...

Dön dedikçe sen,inadına sarıldım ben hayaline,
Dönüşü yok senden gönlümün...
Aldığın nefesi dahi kıskandım da ciğerinden bedeninden,
Kokunda terk eyledim ben bu kahpe dünyayı...
Ölmek mi çare yeniden hayat bulmuşken senle,
Ölemedim...