Günün birinde Nasrettin Hoca boştu.
Aldı iki kilo et eve koştu.
'Aman 'dedi, 'Hatun, pişir bunu!
Yak ateşi, at odunu,
Yıllardır görmediğimiz bu etti.
Doysun gözümüz, karnımız artık yetti.'
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
