Yok Bir Şey Şiiri - Burak Özkanlı

Üç şeyi bir gecede öğrendim
Arkadaşım bir gece beni çağırdı
Oturduk çatı da taburemize
Yanımızda güvercinler mırıldanıyor
Teybinde; Çarşambayı sel aldı
O gün nedense türkü dinlerken efkarlanmayı öğrendim
Sonra bir ofladım rahatladım gibi hissettim
Arkadaş bana bir sigara uzattı
İtiraz bile etmeden aldım mereti
Kibriti çaktı ışıldadı karanlık
Bir ateşi bölüştük iki yangınımız oldu
Bir iki öksürdüm sonra aksırdım
Sigaradan yararlanmayı değil elbet “zararlanmayı” öğrendim
Kuşlardan konuştuk; aynalı araplardan
Sonra da şaraplardan
Bahis geldi marmaraya dayandı
Arkadaş pürtalaş aşağı indi
Yukarı çıktı karşımda dikilip iki kolu hasret iyice gerindi
Aşk dedi kardeşim kızıl aşktır bu
Elinde ki cennet sirkesini gösterdi
Gülümsedik karşılıklı dişlerimiz memnun
Bir o bir ben yarıladık şişeyi
Sonra aklıma sabah tanıştığım o kız düştü
Daldım aşkı düşünürken açıkta rüzgarlanmayı öğrendim
Karşımda şavkıyla pırıl pırıl duran aydı
Sonra ansızın bir yıldız kaydı
Söylenmişim o ara “oğlum Burak bu yıldız sana kaydı”
Arkadaşım “ne” dedi
“Yok bir şey” dedim
Ve o gün bugündür ne zaman dalsam ve ne zaman “ne var” deseler
“Yok bir şey” diyorum “kardeşim anam babam yok bir şey”