YOK BENİM
Aç kurt gibi ardım sıra dolanan
Sırtımı dönünce sırtımdan vuran
Çıkar için durmadan kendin kuran
Kaşar dosta ihtiyacım yok benim
Konuştumu iki kelam bilmeyen
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta