Yoksul ölse umursama, yesin var,
Yok be Dünya adaletin yok senin.
Kim diyorsa, külâhıma desin; "var",
Yok be Dünya adaletin yok senin.
Yaşıyorken çok görenler tokluğu,
Kutsuyorlar, yoksullukta çokluğu,
Bu düşünce, onur, ahlâk yokluğu,
Yok be Dünya adaletin yok senin.
Dönüyorsun yörüngende yolunda:
Umrunda mı, kim savrulur yelinde?
Kim ıslanır, yağmurunda selinde?
Yok be Dünya adaletin yok senin.
Cennet düşle cehenneme razı kal,
Hiçbir zaman düzelmedi aynı hâl,
Kulak sağır, gözler âmâ, diller lâl,
Yok be Dünya adaletin yok senin.
Birgün toyun, ömür boyu yasın var,
İnsanları sarhoş eden sesin var,
Kadı gibi, buzdan koca fesin var,
Yok be Dünya adaletin yok senin.
27 Şubat 2021 Ankara
Kayıt Tarihi : 27.2.2021 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim
Edebiyatın bir dalında açmak için çiçek.;
Şair olduk, ilhamımız yol "bal" naat...
Arıların kovanlarında dolmak için petek...!
Sizi de aramızda beraber görmekten gurur duyduk
Tebrik ederim sn Özcan İŞLER üstadım
Saygılar sunarım...esen kalınız her daim.
Değerli şairim!
Şiirime değer katan yorumunuz için çok teşekkür ederim...
TÜM YORUMLAR (2)