9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Annelerimizin çığlıklarından başka ne söyleyebilirsiniz?
Istırap içindeyken Kerbela çölünde insanlık,
Dağlara düşen çocukların çığlıklarıdır daha beteri.
Yok annesi, yok babası,
Kalmadı sığınabilecekleri dullar,
Kan gölüdür evler, köyler,
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta