Yok Şiiri - Özlem Çay

gecenin dili yok
duvarların olmadığı gibi...
yastığa koyduğun gamzenin,
başını dayadığın pencerenin,
sırtını yasladığın koltuğun,
söylenmemiş kelimelerin,
uzanan elin,
geri giden adımların,
boşa yürüdüğün yolların,
heba olan sevginin
uzaklara olan özlemin
olmadığı gibi...yok!
yok ki sokağın dili,
çekip giderken gün
ardını kaplayan karanlığın,
çatlayan duvarların,
yastığa koyduğun gamzenin,
başını dayadığın pencerenin,
sırtını yasladığın koltuğun,
dile gelmemiş itirazın olmadığı gibi..

yok ki dili,
ah'ların vah'ların,
başkaldırmadığın zulmün,
geride kalan çocukluğun
yürümeyi unuttuğun yolların,
soğuk mezar taşlarının,
geçmişe olan özlemin
olmadığı gibi...öz/