Kalabalık bir şehirde yapayalnızım.
Elimi uzatıyorum, tutanım yok.
Korkuyorum, sarılanım yok.
Ağlamaktan yaşlarım yüzümde kuruyor, silenim yok.
Sesleniyorum karanlıklara, duyanım yok.
Bir ses duyuyorum; o da yankım.
Anladım ki yanımda benden başkası yok!
Kayıt Tarihi : 14.4.2007 00:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Işıl Keleş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/14/yok-142.jpg)
nİSSEDİP DUYMANIN BEDELİ AĞIR.
NİCE FERYAT ETTİM DUYAN OLMADI
hASRET ATEŞİYLE YANDI BU BAĞIR
TÜM YORUMLAR (1)