geçen zaman kuşkonmaz bir dala çevirirken üzgün bedenimi
ve ruhum kendi küllerini savururken derin ve sessiz dağ kenarlarından
umudum sonbahar yaprakları ile kaybolurken toprak altında
güneşim benden saklanırken gece mavisinde
buz kesmiş yüreğim koparken kendi adasından
yalnızlığım bile beni terkederken
bu yağmur kaplı kentte
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta