Seni hep soğan doğrarken görüyorum,
Bu dünyaya ağlamaya mı geldin?
Sana güzel bir yaşam vadediyorum,
Bu hayattan şikayet eden değilmiydin.
Elini sıcak sudan soğuk suya vurmayacaksın,
İş yapmak yok, yumurta bile kırmayacaksın,
Çıkmayacaksın sosyete salonlarından.
Zengin olmak için bol bol soyacağız,
Mala, mülke, servete doyacağız.
Düşünme fakir fukarayı, yoksuldan sana ne,
Bilemezsin ne övgüler duyacaksın aksine.
Ateş düşerken şehit annelerinin yüreğine,
Sen yine utanmadan çalacaksın, geberesice.
Asıl düşmanlar sizsiniz, hem de içeride.
Kayıt Tarihi : 21.10.2008 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!