Aksaray’ın karanlık soğuk caddelerinde,
Aklımı yitirmişim.
İçkinin dibine vurup sarhoşlumu,
Mantığımı yitirmişim.
Mesken tutmuşum ölülerin yurdunu,
Ağlamış,ağlamış,ağlamışım.
Sevdanın simsiyah yollarında,
Haber beklemiş,kahrolmuşum.
Tutuşan ahşap binanın merdiveninde,
Kendimi yitirmişim.
Şairler de sever derdi babam çoğu kez,
Sevmek ne demek sevdalanmışım.
Mecnunlar halt etmiş yanımda,
Ferhat dan beter vurulmuşum.
Yaralarım iyileşmemiş,
Darbe üstüne darbe yemişim
Bedenimi yitirmişim
Kayıp kentin sisli perdesinde,
Kırk kızların tepesindeyim.
Karşımda,kızıl minare ve ulu cami,
Önümde cennet deresi,
Yanımda kayıp kentin binlerce aidi,
Bütün iğrençlikleri gömüp Ervaha
Seni de yitirmişim.
30 04 2005
Kayıt Tarihi : 24.12.2006 23:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erkan Gümüşsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/24/yitirmisim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!