Yitirilmiş Denizin Rıhtımında

Seninle, yitirilmiş bir denizin,
Rıhtımında yeniden uyandık.
Özlemiştim gözlerinde yanan fenerleri
Dalgaların sesini,
Yosunların kokusunu,
Yakamozların dansını.
Kahkahalar atmayı martılarla
Sevdalı şarkılar söylemeyi
Özlemiştim yanından ayrılırken ölmeyi.

Sen karabatağım, sessiz fırtınam
Sen yeni yetme ruhlu serseri adam.
Gözlerimi yine boş bıraktın
Açık denizlerde bir başıma
Şişeler devirmişçesine sarhoş,
Her geçen gün daha nahoş, daha bomboş.

Nereye dek sürecek bu
Seni sensiz yaşamalar,
Sana sensiz alışmalar,
Yine seferdesin yine bir başıma yazışmalar.

Seninle yitirilmiş bir denizin
Rıhtımında yeniden uykuya daldık.
Ve fenerler yanmıyor artık.

MAYIS’02