Yitirdim Aklımı Garip Dünyada

Türlü türlü yokluk çektim yaşarken,
Yitirdim aklımı garip dünyada.
Çıkan engelleri bir bir aşarken,
Yitirdim aklımı garip dünyada.

Gün geldi ağladım gün geldi güldüm,
Bazen dalda diken, bazen de güldüm,
Kuruyup da soldum hasretle öldüm,
Yitirdim aklımı garip dünyada.

Olana şükrettim yokluğa sabır,
Çileler içinde çektiğim kahır,
Güldükçe aklıma geldi hep kabir,
Yitirdim aklımı garip dünyada.

Dostlarım menfaat düşkünü çıktı,
Ana, baba, gardaş restini çekti,
Yâr diye sevdiğim sevdamdan bıktı,
Yitirdim aklımı garip dünyada.

Vefasızlar çıktı hep yollarıma,
Ah hüzünler doldu boş kollarıma!
Baykuş yuva yaptı loş dallarıma!
Yitirdim aklımı garip dünyada.
12/06/2012