yitik bir yaşamdı
yıkımlarla harabeye dönen
kendinden veren
sürekli veren
ve eksildiğini hisseden
verdikçe yinelenmek
tekrar dolmak gerek
kendine bu kadar umarsız
bu kadar acımasız olmak niye
anladım bunu iyice yitip
iyice tükenmeden
yitirdiklerim geride kalsın
bana yetişemiyorlarsa
ayaklarıma dolanan çalılar
kanatan dikenler
canımı yakmıyor artık
sıkıntılar,üzüntüler değil
uykumu kaçıran
sevgiden gayrısına
umarsızca yürüyorum artık
verdikçe çoğalan şeyin
sevgi olduğunu biliyorum
ve değerini bilmeyenlere
vermemeyi de...
Kayıt Tarihi : 26.11.2005 10:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
emeğine sağlık abi..
sevgi olduğunu biliyorum
ve değerini bilmeyenlere
vermemeyi de...
öğrenebilir miyim acaba? diyeyim ki öğrendim, uygulayabilir miyim?.. ama, bir yerden başlamalı.
yüreğin dert görmesin,
sevgi olduğunu biliyorum
ve değerini bilmeyenlere
vermemeyi de...
öğrenebilir miyim acaba? diyeyim ki öğrendim, uygulayabilir miyim?.. ama, bir yerden başlamalı.
yüreğin dert görmesin,
okurlarında payımıza düşeni alıyoruz.Yüreğine sağlık SEVGİLİ SAVAŞ ABİM.
TÜM YORUMLAR (5)