Yitirdiğim hürriyet Şiiri - Servet Balıbey

Göz göze, yan yanayız
Aramızda kıyamet
Sen ağlıyorsun sessiz
Ben yerdeki cinayet
Sana dokunmak hayal
Senle bakışmak hasret
Öpmeye doymadığım
Yitirdiğim hürriyet

çekme yeşil gözünü
sabit kalsın gözümde
çevirme gül yüzünü
güneş olsun yüzümde
dokunacak gibiyim
lakin elim çekinir
mahçup fakir genciyim
yanıyorum yerimde

kenara çekilirsem
yolunu bulacaksın
gözümü devirirsem
kuş olup uçacaksın
set gibi ellerimi
açtım tanı diyorum
tanı fakirim amma
seni çok seviyorum

sevgi karın doyurmaz
lakin azme aşığım
sevgi gönül doyurur
zorlukla barışığım
bir mühlet ver ey asil
sadece birkaç vakit
göreceksin aşkınla
göklere çıkacağım

hiç hazzetmedim mülkten
çok zengin görünmekten
yardım ettim garibe
yemedim yedirmekten
feda ettim kendimi
dost ve arkadaşlığa
zenginlik istiyorsan
çekinme bu garipten

gönlümdeki feyz aşktan
ALLAHla barışmaktan
çekinmem akıp gelen
binbir çeşit zorluktan
kendimle barışığım
zorluğa alışığım
ellerim taşı sıkar
cevher dolu bir dağım