Yitirdiğim Çocukluğum

Kar yağıyordu…
Pencere kenarına oturmuş hayalim,
Tezek kokusu sobalı evimiz,
Cızırtılı sobanın yanında minnoş kedimiz…
Pamuk gibi dışarısı, hava kar hem zemheri,
Televizyon yok, eski bir radyo,
Radyo Tiyatrosu hepimiz pür dikkat…
Gönüller sıcak, evimiz sıcak,
Gülüşler hep sıcak,
Çorbamız sımsıcak..!

Koşuyorum okula alelacele,
Kar yığınlarını tekmeleyerek.
Bitmeyecek sandığım,
Ayak izlerime baka kala,
Çocukluğumdan koşuyorum…
Ne olduğunu bilmeden hayata,
Yarınlara,
Gençliğime…
Büyümek istemezcesine koşuyorum
Büyüyorum Anneee!
Sevinç çığlıklarım duyulmuyor ki,
Yitiriyorum çocukluğumu..!