Doğu'dan geliyorduk...
Ateşin,Güneş'in ve Taş'ın diyarlarından...
Issızdık...
Kanlı Tarihlerin en uzun ÜÇYÜZALTMIŞBEŞ'lerini yaşadık,
Baruttu mevsimimiz,
Ağıtlardı türkülerimiz...
Yalnızlık iklimimizdi,
Umut ise baharlarımız...
Zulamızda mutluluk kırıntılarıyla soluklandık...
Tek tesellimiz yıldızlardı,
Sarılıp gökyüzünde yorgan yorgan yattığımız...
Kaybolmamıştık,
Bir Allah'ımız vardı,
Bir de dağlara adını yazdığımız SEVDA'mız...
Tek tik...
Bir dik...
Yitmemiştik,kirlenmemiştik...
Biz Mezopotamya'nın şiiriydik,
Anadolu'nun dili,
Barışın en cesur bekçileriydik...
Bitmemiştik...
Ve bitmeyeceğiz...
Yitirilen insaniyetlere inat,
Kaybedilen Örf'e,Haya'ya tek Cihat,
Sönmeyeceğiz...
Biz ateşiz,biz aydınlık...
Bugun geçer elbet,yarın Mutlak Aydınlık! ! ! ...
Kayıt Tarihi : 24.8.2008 02:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!