yitip giden takvim yapraklarında
unuttum ben seni
bir bir koparıp çöpe attım
hadisleri dinlemedim
hayır
yakmadım sobada da
kullanılmış kağıt bnir mendil gibi
üzerlerindeki kirlenmişlikle
bir bir attım çöpe
alkol şişeleri ile bir oldular
izmarit kokukları sindi üzerlerine
gözyaşlarım aktı
renkleri silindi karıştı
günler kirli mürekkep lekesi
yaşanan anıların tarihçeleri
şimdi özlemiyorum hayır
yaşamamış sayarken seni
yaşamamış sayrken bir şeyleri
yitip giden takvim yapraklarında unuttum ben seni
tıpkı ne zman sevdiğimi
tıpkı ne zaman büyüdüğümü unuttuğum gibi
Kayıt Tarihi : 20.2.2008 15:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
odamdaki tüm takvimler saatler onsuzluğa kuruluydu sanki ve ben de...
![Mehmet Altunöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/20/yitip-giden-takvim-yapraklarinda.jpg)
Ooooo!
Kolay olmamıştır aslında sanırım unutmak.
Halâ şiir yazabiliyorsanınız onun için...
Güzel anlatım, hoş dizelerinizi kutluyorum efendim saygımla...
TÜM YORUMLAR (1)