Yitiklerin yolcusu gibi eski sokak aralarindan göce duran arasta
Közü kavrulmus yanmis yaz yelleriyle körüklü kahvede külduman
Heybesi bir salkim üzümlenmis bag
Sofrasi gamli divaneden dem
Yükü …
Yükü kervani tandir alevinden aziklananan kavurgalarda
Her poyraz esisinde günün uzanmis gölgelerine boy veren göcün
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta