Yitiklerin yolcusu gibi eski sokak aralarindan göce duran arasta
Közü kavrulmus yanmis yaz yelleriyle körüklü kahvede külduman
Heybesi bir salkim üzümlenmis bag
Sofrasi gamli divaneden dem
Yükü …
Yükü kervani tandir alevinden aziklananan kavurgalarda
Her poyraz esisinde günün uzanmis gölgelerine boy veren göcün
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta