Tespihi sallamayı bilmezdi ve de silah çekmeyi. Kavgalarını dillendirmezlerdi meyhane köşelerinde ve de sevdalarını…
Naralar atmadan sokak aralarında, kavga aradılar uğruna ölebilecek, sevda uğruna yaşanacak. Paranın geçmediği günlerde yaşadılar onlar, üç kuruşa satmadılar sevda ve kavgalarını…
Parayla satın alınamayacak sevdalara özlem duydular, paranın satın alamadığı sevdalara. En fiyakalı arabalarda hava basıp sokak aralarında namusa göz dikmek değildi hayat. Elalemin namusunu dillendirmek değildi kahve köşelerinde, karşı durdular tüm pisliklere…
Yaşanılası şeyi aradılar ömürlerince, boyunları eğikti, yüke binmiş ayçiçeği edasıyla kalabalık arasında, mağrur, sessiz, ayıpsız yaşadılar. Güneş aradılar uğruna ölünecek. Sonsuz sevdaların çocuklarıydılar..
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Can-ı gönülden tam puan ile tebrikler Sayın Kocasakal! Yüreğiniz dert görmesin, kaleminizden mürekkep eksilmesin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta