Yitik Yir Aşk Şiiri - Özleme Açılan Kapı

Kalbimde senden kalan bir yangın var,
Ne rüzgar dindiriyor bu alevi, ne yağmur serinletiyor,
Zaman her şeyi siler dediler,
Ama senin adını taşıyan bu yara, her gün biraz daha kanıyor.
Sen gittin belki, ama bu aşk gitmedi,
Gölgeler büyüdükçe adımlarım kısalıyor,
Her yeni günde eski bir anının izine takılıyorum,
Unutmak istemediğim her şeyi unutmuşken, seni hatırlıyorum.

Cüzdanımda bir fotoğraf, ama o sadece bir görüntü değil,
Seninle yaşadığım her anı sığdırdım o kareye,
Gözlerin hâlâ bana bakıyor, zaman geçse bile,
Gözlerin ki, bir zamanlar en derin sırlarımı saklardı,
Şimdi ise o sessiz bakışlarda kayboluyorum,
Bir hatıra gibi değil, bir eksiklik gibi,
Ruhuma işlemiş bir acı gibi yanımda taşıyorum seni.

Geceleyin yıldızlara bakarken,
Seninle aynı gökyüzüne bakıyor olmanın tesellisi yetmiyor artık,
Çünkü yıldızlar bile senin kadar parlak değil,
Ve hiçbir rüzgar sesini getirmiyor kulağıma,
Her sessizlik biraz daha ağırlaşıyor içimde,
Sanki konuşmadan anlatıyorsun hâlâ,
Her şey bittiği halde, hiçbir şey bitmemiş gibi,
Yokluğunda bile varlığınla sarılıyorum karanlığa.

Zaman belki yaraları iyileştirir dediler,
Ama bazı yaralar, iyileşmek için değil, yaşamak için açılırmış,
Senin bıraktığın iz, silinmiyor kalbimde,
Her gün biraz daha derinleşiyor,
Adını anmadan geçen her gün, biraz daha eksik, biraz daha yarım,
Ve ben hala seni sevmekten yorulmadım,
Bu aşk küllenir sanmıştım bir zamanlar,
Ama şimdi biliyorum,
Bazı yangınlar, sonsuza dek yanmak için var.

08.12.2022