Yitik türkü Şiiri - Fatih Hepgüler

Tek kalırsın yollarda, yalnızsın tek ve yalın
Yolunu yordamını satar can yoldaşların..
Ne sevdiğin gül kaldı, ne tutunacak dalın
Yoluna yoldaş olur,dost kaldırım taşların..

Gerçek gibi görülür, aynalarda her rüya
Mütebbessim yüzünü çizer çatık kaşların..
Gözlerinde damlayıp, düşer gözünden dünya
Ağlayan gözlerinde vurulur gülüşlerin..

Arıydın; viran kovan, acı zehirden balın
Çiçeklerin üstüne, damlamış göz yaşların...
Çiçekler soldu işte, sonu sonsuz masalın
Zaman gibi terk etti, seni arkadaşların…

‘’Durun,durun ey kuşlar! Beni buradan alın
Duymaz ki feryadını, yem verdiğin kuşların..
Seher vakti deryada, salınır geçer salın
Bir sabah öldürülür, hayat denen düşlerin..

Şimdi üstüne örtü, dün çiğnediğin halın
Servileri sulamakta, kaybolan göz yaşların..
Nerede eşin, dostun nerede mülkün, malın
Topraktan başka bir şey, yemez artık dişlerin..

Ardına dönüp dersin ‘’ ölenler hoşça kalın’’
Ve sana bir şey demez, konuşmaz sırdaşların.
Koca umman dört kürek, dört yürekli hamalın,
Fatiha dilencisi,aciz mezar taşların..