Yitik sone Şiiri - Atıf Okan

sen ve ben ikimiz yitik sayfalarıyız
rüzgarlı ruhumuzdan sözcükleri muhacir
iğreti ve mücerred hüzün ve neş'e denen
o boğumlu kitabın sen ve ben ikimiz

sen ve ben ikimiz neden bulamıyoruz
köprüleri meçhul nehirlere gerili
kalpleri mamur kılan ketum müstahdemleri
aah 'yaklaştıkça bulanan' sen ve ben ikimiz

içte sevda aynasının sırrı döküldüğünden
mi? hayatı evla kılan o mana buharlaştı
giderek herbirimiz bir sırra döndüğünden

sen ve ben ikimiz sessizlik gibi bir acı
bulduk çıkardık kara dipsiz derinliğimizden
işte budur diyerek acıların miracı

Atıf OKAN
30 ARALIK 2005

'Bazı ruhlar bu alemde asla mutmain olamayacaktır.onlar cennet ve cehennem arasında salınıp dururlar.mevsimsiz bahçeler gibi renksiz ve donukturlar.işte onlara; araf, rüzgarlı bir kaftan olarak biçilmiştir.'
HÜSEYİN TORUN