Baharın buruk havası sinmiş üstümüze,
Doygun maviye çalan gökyüzü birazcık loş,
Düzeni allak bullak olmuş şehirlerin,
İnsan selini yutan ara sokaklar boş.
Zaferi olmayan savaşların tutsağı gibi,
Dallar arasına sıkışmış birkaç kuş.
Bulutlar geçiyor hiç iz bırakmadan,
Kavrulan çatıların özlemi ılık bir duş.
Çok katlı binalar yükseliyor alt yapısız,
Kibrit kutusunu andıran bir yığın taş,
Yaldızlı vitrinlerde marketler duyarsız,
Büyüsüne kapılanlar için işler yaş.
Tanıdık çehreler yakın, ama yabancı,
Sular tadı yitik, meyvalar mayhoş,
Bu karmaşa içinde neler yok ki?
Kimi mutlu, kimi mutsuz, kimi de sarhoş.
1993 DÜNYA BİR DOSTLUK BAHÇESİ İsimli Kitabımdan
“The World is a Friendship Garden”
Kayıt Tarihi : 13.2.2010 21:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/13/yitik-sehirler.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)