Yitik şehirler Şiiri - Saffet Çakır

Yitik şehirler geçer içimden
yağmurlar geçer, sen geçersin
mavi kuşlar konar saçaklarıma
rüzgarlar geçer, sen geçersin.

Yitik şehirler geçer içimden
öksüz düşünceler gibi
yırtık tabanları toprağa değen
boynu bükük çocuklar geçer
gidip dönmeyen kervanlar geçer
Turnalar geçer sen geçersin.

Biz bu toprağın yitik gülüyüz
karşı dağın bağrında büyüdük
anne diye toprağa sarıldık
biz acıların emzirdiği çocuğuz
kehkeşanlar geçer üstümden sen geçersin.

Varoşların bağrında bir kerpiç evde
okudum bir kuru ekmekle
çatısı yoktu toprak damların
bizim yüreğimiz adam satmazdı
kalleşlik nedir bilmezdik
sır saklardık içimizde kalbimiz gibi
ölünceye dek mezara kadar
karabulutlar geçer üstümden sen geçersin.

Bekliyorum bir çocuk özlemiyle
turnalar geçer, belki sen geçersin.