boşluktayım
bilinmez bir boşluk ortasında
yürüyorum
yalnız mıyım yoksa yalnızlığımı mı paylaşıyorum anlamıyorum
yanımdan gelip gelip geçenlere aldırmıyor devam ediyorum yoluma
gözüm ufukta beliren bir ışık kümesine takılıyor
kayıyorum
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
teşekkürler canım, bu şehirde boğulduğum günlerin dizesi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta