Yitik kentin anahtarı var şimdi elimde,
Dumanı tütmeyen bir dağ evi ayazda donmakta.
Bulutlar yapıştı uçup giden umutlarıma,
Hani kederli bakışıma bir son vereceğim,
Vereceğim de; düşse yakamdan bir tanesi kederimin.
Kaçıp sığınmak istediğim her sokak çıkmazda,
Ya da öpüp kokladığım rüyalarım yasakta.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta