Yitik Duygular Şiiri - Talat Semiz

Ağır ağır çekiliyor
karanlıkların daha derinine
özümlenmeyen öksüz duygular
gerçekler masala dönüyor
bir varmış bir yokmuş diye başlayan
gözleri bir noktada yoğun
bilinmez çözümsüz sancıların
tuzak kurduğu karanlık gecelerde
kimsesizlik soluk alıyor sessizce
tüm duygulardan uzak
tutsak olmuş benliğini
mutluluktan soyutlayarak..

Zaman gerimi gelsin ne..
karanlık perdeler neden çekilsin
mutluluğun üstüne..
batan güneşin rengi neden
özlem ve hasretle doludur
iki damla yaş gibi göz pınarımda..
Sus ey bahtımın sessiz feryadı sus
giderek yok oluyor beynimde us
bir çavlandan dökülen sularcasına
geçmişine özlem duyuyor acı hasret
sessizce gömülüyor duygularım
benliğimin içine beni unutarak..

Sen var olmaya devam edeceksin
gözleri arsızca gülen dünya..
ben hangi geçmişimle mutlu olacağım
ruhuma dolarken bunca korkunç rüya..
ne gül kalacak dalında solmayan
ne ırmaklar kalacak yatağında dolmayan..
yine doğup batmaya devam edecek
üstümüze altın ışıklar saçan güneş
var olanlar yok, yok olanlar var
ruhumuz hiç durmadan yanıp tutuşacak
ebedi sonsuzun sonsuzluğu kadar…

Talat Semiz 8 Aralık 2021