Ateşten bir tomurcuğun,
Büyüdükçe taç yaprakları,
Küle döner yavaş yavaş...
Toprağı griye boyayıp,
Savrulur dört bir yana...
Tekrar sürgün vermek için,
Tutuşacak bir yer arar kendine.
İlk filizini verdiğinde,
İçin için yanarken,
Bilmez ölümsüzlüğünü,
Yitik çiçek...
Kayıt Tarihi : 23.8.2018 18:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!