istasyonlara bakamıyorum
aklıma düşüyor yiten imgeler
Ankara’da vagonlarda bekleşir oldu sözcükler
vagonlara bakamıyorum
anımsıyorum bir dizeyi
begonyalar açmış
bir şiirin sonunu görüyorum
ne de güzel
sahipsiz dolaşan el yazımı arıyorum
hangi peronda duydunuz sesimi?
kimdi koltuğunun altında aşklarımı alıp götüren?
sizlere bakamıyorum
rastlasam bir kitabın sayfalarında
yabancı dizelere sığdırılmış soluğuma
çağırsam
çocuğum! desem…
çocuklara bakamıyorum.
Turgut BayğınKayıt Tarihi : 26.11.2005 19:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!