Yitik Bir Efsaneyim Şiiri - Muhittin Alaca

Sensiz antik bir kentin,
harabesi gibiyim.
Belki at kişnemeleri,
Kılıç-kalkan sesleri duyulmuyor,
Fakat zamana karşı savaşım sürüyor.
Yitik bir efsaneyim,
Bir anonim türküyüm,
Sözleri unutulmuş...

Fırtınalarda bir bir eksilse de taşlarım,
Hücrelerimde sevgini taşıyorum.
Yıkılmamak için direniyorum,
Çünkü vefalı aşkların son kalesiyim;
Yorgun burçlarımda,
Aşkın bayrağı dalgalanıyor.

Gözlerinin hayaliyle yaşıyorum,
Haber güvercinleriyle bir selam gönder!
Güneş doğsun küflü mahzenlerime,
Şahlansın umutlarım.
Dünya yerle yeksan olana kadar,
Seni seveceğim,
Unutma!

01.02.2022
Muhittin Alaca