Yitik Baharlar Şiiri - Ömer Gümeli

Biz de bu olanları görmezden geldik ya
Bizdeki bu...

Saf sandılarsa sandılar
Aptal rolü en güzel bize yakışırdı
Hani başrole uzun metraj oynattılar ya
Bilmeyen ne bilir?
Biz seyirlik olan değildik oysa

Alem çarkı kapısı
Seyirciyiz aptallara karşı
İşte bu çarşı
Biz de bu ganimetlere üşüşmedik ya

Sizdeki bu
Dolu kesenin bol olur cümbüşü
Görüntüsü hırkası
Güzel olur urbası
Nihayeti sonu yani
Bok eşeleyen lağım olur ya

Seyreyledik seyircileri
Dost eyledik görüntüsü dost görünümlü züppeleri
Çarkı bozuk alem bu
Biz de bu içi dışı başkaları laçkaları
Görmeyi beceremedik ya

Biz de sevdik ya
Yangınlar ortasında
Sevda ne yanda
Kavga ne yana
Ocaksıza olur mu çorba
Teatral değildik biz
Oyuncu değildik
Gelip geçmeye değil
Yavan göçmeye değil
Yaşamaya
Zulada gül koklamaya
Kula da olur mu yavşama
Kırma ulan ayı daha ağlatma

Siz soyguncu bozguncular yaşatmayı ne zaman öğreneceksiniz?...

Cümleye virgülü değil nokta atmayı
Biz bunu öğrendik
Amacımız sevmek sevilmekti ağlamak değil
Amacımız yaşamak yaşatmaktı dağlanmak değil
Amacımız neydi neylendik
Neylediysek biz bunu öğrendik
Azığımız azımız
Biz de bu kara kuytuları ev eyledik ya
Terimiz pul etmez bizim

Kağıdınız kaleminiz istatistikleriniz bizi yazmaz
Tenimiz ayanda, göynümüz hoş olmaz
Evsizlere baca tütmez
Geceler bilir bizi
Kışta karda üşür ellerimiz o soğuk bilir
Camekanlar yutkunanları bilir
Üç kuruşa bol kese nasihat çalan patronlar tanır

Siz günde beş vakitçiler
Ne de güzel çalıyorsunuz
Ocaklar söndürüyorsunuz
Bu saltanat bizden eksilenden
Biz de buna göz yumduk ya

Kırkından önce ölen yetmişinden öte gömülenler
Yitik baharlar diyorlar
Bizdeki bu
Cehennemin dünya yüzü
Celladı hep belli
Öldüre öldüre öldüremediniz ya… Masa kitabı 335/514